Ziarnko do ziarnka, o schematach Modułu „Zdrowie” w SOL, cz. 1
Moduł SOL pozwala na tworzenie schematów zabiegów, terapii i badania. Opcja ta ma na celu przyspieszenie rejestracji wyżej wymienionych zdarzeń oraz ułatwienie zapisywania powtarzalnych schematów leczenia w gospodarstwie. Dzisiaj przyjrzymy się tworzeniu schematów zabiegów.
tekst: Izabella Jannasz
Schemat zabiegu
Ale po co właściwie tworzyć te schematy? Przypomnę, że zabieg w SOL-u to zabieg leczniczy, z wykorzystaniem wskazanych przez użytkownika leków, czynności lub materiałów, który możemy przypisać konkretnemu zwierzęciu lub zwierzętom. Dlatego też użytkownik może stworzyć opis zabiegów i zapamiętać je pod osobnymi nazwami jako schematy zabiegów.
Przykładem rutynowego zabiegu w gospodarstwie jest odrobaczanie cieląt. Użytkownik może zapisać w SOL-u podanie leku na odrobaczanie (np. Eprecis) wraz z materiałem, który zużył (np. igła jednorazowa), oraz czynnością, jaką przy tym wykonał (np. iniekcja podskórna). Tak utworzony schemat ułatwia rejestrowanie następnych, podobnych zabiegów. Zamiast każdorazowo opisywać „od nowa” typowy zabieg, który jest wykonywany często i u wielu zwierząt, wystarczy wskazać odpowiedni schemat. Wówczas program sam przypisze zwierzęciu wszystkie przewidziane w tym schemacie czynności, leki i materiały.
If you can not measure it, you can not manage it.
Jeśli nie możesz czegoś zmierzyć, nie możesz tym zarządzać.
Aby przejść do tworzenia schematu zabiegu, należy w menu głównym wybrać opcję „Zdrowie”, dalej „Schematy”, a następnie „Schematy zabiegów”. Ukaże się wówczas ekran ze zwiniętą wyszukiwarką, wykazem dotychczas zdefiniowanych schematów zabiegów („Lista zabiegów standardowych”), a pomiędzy nimi przycisk „+Nowy schemat zabiegu”. I właśnie ten przycisk należy kliknąć w celu utworzenia nowego schematu zabiegu.
Po kliknięciu przycisku zostanie wyświetlona formatka umożliwiająca tworzenie schematu zabiegu. Jako pierwszą należy podać nazwę zabiegu. Nie musi być ona bardzo szczegółowa, ale powinna informować o jego „zawartości”. W późniejszym etapie, podczas zapisywania zabiegu dla zwierzęcia z wykorzystaniem schematu zabiegu, użytkownik będzie wskazywał właśnie nazwę zabiegu, w związku z tym powinna ona łatwo podpowiedzieć mu, czego ten zabieg dotyczy.
Następnie można zdecydować, czy jest to zabieg, który można wykonać na jednej z ćwiartek lub na jednej z nóg – jeżeli kafelek zostanie zaznaczony, to przy rejestracji takiego zabiegu będzie można wybrać, do których ćwiartek wymienia został podany lek lub która noga była leczona. Domyślnie wybrana jest opcja „Nie dotyczy”.
Następne pole „Przy jakim zdarzeniu” pozwala powiązać podanie leku z zasuszeniem – dzięki temu podczas rejestracji zdarzenia zasuszenia program będzie pytał „Czy chcesz zarejestrować zabieg?”, a tym samym prawie „za jednym zamachem” będzie można wprowadzić dwa zdarzenia: zasuszenie i zabieg. Przykładem takiej sytuacji może być podawanie czopów keratynowych przy zasuszeniu krów w celu ochrony strzyków.
W polu „Powiązany z diagnozą” można wybrać chorobę, której wystąpienie będzie automatycznie rejestrowane przy zapisywaniu wykonania zabiegu. Np. schemat zabiegu z lekiem Mastijet może być powiązany z diagnozą mastitis. Poniżej mamy pole „Opis”, które umożliwia uzupełnienie zabiegu o dowolne informacje, oraz „Rodzaj zwierzęcia”.
Kolejną część formatki definiowania schematu zabiegu stanowi tabela (fot. 2., pomarańczowa ramka) z przyciskami na dole: „Dodaj czynność”, „Dodaj lek” i „Dodaj materiał”. Czynność, lek i materiał to tzw. elementy zabiegu. Lista elementów zabiegu musi zawierać co najmniej jedną czynność lub jeden lek. Oznacza to, że nie można utworzyć schematu zabiegu składającego się tylko z materiału.
Każdy z przycisków działa analogicznie i jego kliknięcie powoduje otwarcie się listy – odpowiednio materiałów, leków lub czynności zapisanych w programie. Każdy z wykazów można przeszukiwać za pomocą umieszczonej nad nim (zwiniętej) Wyszukiwarki zawierającej filtry, takie jak nazwa, grupa czy data utworzenia elementu zabiegu.
Materiał, lek lub czynność, które chcemy umieścić w opisie zabiegu, wskazujemy, naciskając klawisz z „łapką”, widoczny na lewo od ich nazwy, albo zaznaczając kwadracik ptaszkiem i poprzez kliknięcie niebieskiego przycisku „Wybierz” znajdującego się nad wykazem.
Warto wiedzieć, że w przypadku wyboru którejkolwiek pozycji z listy za pomocą szarego przycisku z łapką, SOL powróci do formatki definiowania zabiegu, a tabelka w niej zawarta (fot. 2., pomarańczowa ramka) zostanie uzupełniona o wybrany element. Natomiast zaznaczając ptaszki w pustych kwadracikach, można dodać wiele elementów naraz do schematu zabiegu.
Co więcej, jeśli użytkownik nieopatrznie kliknął przycisk „Dodaj materiał”, a chciał tak naprawdę dodać lek, wtedy nie musi cofać się do formatki definiowania schematu. Nad wyszukiwarką znajdują się trzy przyciski: „Czynności”, „Materiały” i „Leki” (fot. 3., czerwona ramka). Na niebiesko podświetlony jest ten przycisk, którego zawartość pokazuje lista poniżej (fot. 3., czerwona strzałka). Użytkownik może swobodnie przemieszczać się pomiędzy listami w razie złego wyboru elementu zabiegu.
Po wybraniu właściwych elementów zabiegu zostają one umieszczone na liście w tabelce. Możemy tutaj określić jego ilość (dawkę), jaką będziemy (standardowo) podawali (fot. 4., zielona strzałka). Nie ma obowiązku rejestrowania wszystkich elementów zabiegu. Szczegółowość tworzonego opisu uzależniona jest wyłącznie od potrzeb użytkownika. W trakcie tworzenia opisu zabiegu można także usuwać elementy z listy. W tym celu należy kliknąć niebieski kwadrat z trzema kropkami, ukazujący się na lewo od nazwy elementu, a następnie wybrać opcję „Usuń” (fot. 4., pomarańczowa strzałka).
Kiedy zakończymy opisywanie schematu zabiegu, klikamy „Zapisz”. Schemat zostaje zapamiętany, a jego nazwa pojawia się na odpowiedniej liście. Teraz już można posługiwać się tym schematem, rejestrując zabiegi.
Stworzony schemat zabiegu w SOL-u może być bardzo prosty (zawierać na przykład tylko nazwę i dawkę podanego leku), ale może być także skomplikowany i zawierać wiele elementów. To, co będzie wchodziło w skład schematu, zależy tylko od użytkownika.
Co ważne, w SOL-u każda lista z elementami zabiegów (leki, czynności i materiały) może być stale wydłużana. Użytkownik może np. rozszerzyć listę leków o mieszanki ziołowe własnej receptury, które stosuje, a które chciałby zapisywać w programie. Na liście czynności mogą pojawić się dodatkowe nietypowe działania, które sprawdzają się w praktyce, np. przepędzanie krowy w przypadku lewoskrętnego przemieszczenia trawieńca. Nad wykazami elementów zabiegów, pomiędzy listą a wyszukiwarką, znajduje się szary przycisk (fot. 3., zielona elipsa) adekwatny do listy, czyli: „+Nowy lek”, „+Nowy materiał” lub „+Nowa czynność”. Po wypełnieniu formatki z nowym elementem pojawi się on na odpowiedniej liście.
I to wszystko, co warto wiedzieć na temat tworzenia schematów zabiegów w SOL-u. Z definicji zabieg w programie jest to jednorazowe podanie leczenia zwierzęciu lub zwierzętom. Natomiast jeśli chcielibyśmy rozpisać całe leczenie, trwające dłużej niż jeden dzień, z podawaniem różnych leków co określony czas – wtedy też z pomocą przychodzą nam terapie. I tym tematem zajmiemy się w kolejnej części artykułu.
