Irlandia: Zasuszenie krów – co nowe przepisy oznaczają dla gospodarstw?
Jednym z zadań w irlandzkich gospodarstwach mlecznych jest zasuszanie krów. Tradycyjnie antybiotyki odgrywają dużą rolę w tym czasie, jednak w tym roku, ze względu na nowe przepisy dotyczące leków weterynaryjnych, już tak nie będzie.
Tekst: Mateusz Uciński na podstawie Agriland
Wprowadzone w styczniu 2022 r. przepisy zmieniły sposób, w jaki weterynarze przepisują krowom mlecznym terapię przeciwdrobnoustrojową krów zasuszonych, mając na celu ograniczenie stosowania antybiotyków na fermach.
Według Animal Health Ireland (AHI) najlepszym sposobem na ograniczenie stosowania antybiotyków na poziomie gospodarstwa jest opracowanie planu zdrowia stada. Powinno to zapewnić najlepsze możliwe zdrowie i dobrostan zwierząt hodowlanych w gospodarstwie, zmniejszając w ten sposób zapotrzebowanie na antybiotyki w późniejszym okresie, jednocześnie maksymalizując wydajność i produktywność zwierząt.
Plan ten powinien być opracowany wspólnie z weterynarzem i być dostosowany do indywidualnej sytuacji każdego gospodarstwa. W jego ramach powinna znajdować się sekcja kontroli zapalenia wymienia, ponieważ w wielu gospodarstwach mlecznych stanowi ono podstawę stosowanych antybiotyków.
Zgodnie z nowymi przepisami, stosowanie terapii antybiotykowej podczas zasuszenia nie jest już dozwolone. Zamiast tego rolnicy muszą stosować selektywną terapię krów zasuszonych (SDCT), przy czym otrzymują je tylko krowy, które wymagają antybiotyków.
Przy selektywnym podejściu wszystkie krowy są rozpatrywane indywidualnie, w przeciwieństwie do ogólnego stanu zdrowia stada. Antybiotyki dla krów zasuszonych będą wówczas przepisywane indywidualnie na podstawie dowodów wskazujących na ryzyko infekcji u krowy.
Zostanie to ustalone przez weterynarza i do oceny stada będą potrzebować:
- Zapisy wszystkich przypadków zapalenia wymienia;
- Poprzednie terapie i powiązane wyniki;
- Wszelkie dane dotyczące jakości mleka, w tym liczbę komórek somatycznych, hodowle bakteryjne i badania wrażliwości na antybiotyki.
Dlatego ważne jest, aby wszystkie te informacje były rejestrowane i dostępne, podczas współpracy z weterynarzem.
Niektóre gospodarstwa przetestowały już SDCT, ale wiele nie, dlatego zwraca się uwagę na posiadanie jak największej ilości informacji, które powinno ułatwić ten proces.
