Komisja Europejska myśli nad „pozwoleniami” dla gospodarstw posiadających 100 lub więcej krów
Komisja Europejska zamierza zaproponować, aby gospodarstwa posiadające 100 lub więcej krów wymagały zezwoleń, w ramach unijnej dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych (IED).
Tekst: Mateusz Uciński na podstawie Agriland
Dokument, który wyciekł, opracowany przez Komisję UE, pokazuje, że w ramach niedawno przeprowadzonego przeglądu dyrektywy IED, obecnie zaleca się, aby system zezwoleń – który już istnieje dla dużych hodowli trzody chlewnej i drobiu, został rozszerzony na większe bydło (w tym przedsiębiorstwa mleczarskie).
Oprócz tego w rekomendacjach znalazła się propozycja zwiększenia liczby ferm trzody chlewnej i drobiu, które będą podlegać wydaniu zezwoleń, poprzez obniżenie progu jednostek żywego inwentarza (LUS), przy których wymagane jest zezwolenie. Poza tym źródła sektorowe wyraziły pogląd, że ta propozycja – lub z pewnością jej części – nie wejdzie w życie w obecnej formie.
Co dokładnie zaproponowała komisja ?
Proponowane progi LU, dla których wymagane byłyby pozwolenia w różnych sektorach, to: 100 LU dla bydła lub mieszanej działalności w zakresie bydła, trzody chlewnej i drobiu; oraz 125 jednostek losowych dla trzody chlewnej, drobiu lub mieszanej hodowli trzody chlewnej i drobiu.
Należy jednak zauważyć, że jedna jednostka logiczna nie zawsze odnosi się do jednego zwierzęcia, tj. w przypadku mniejszych zwierząt kilka z nich odpowiada jednej jednostce logicznej.
Tak więc, zgodnie z odrębnym rozporządzeniem UE, współczynnik konwersacji zwierząt z LU jest następujący:
Byki, krowy i inne bydło powyżej 2 lat – 1 LU;
Bydło w wieku od sześciu miesięcy do dwóch lat – 0,6 LU;
Bydło do szóstego miesiąca życia – 0,4 LU;
Owce i kozy – 0,15 DJP (nie objęte niniejszym projektem rozporządzenia);
Lochy hodowlane powyżej 50kg – 0,5 LU;
Pozostałe świnie – 0,3 DJP;
Kury nioski – 0,014 LU;
Inny drób (z wyjątkiem brojlerów) – 0,03 DJP;
Chociaż nie istnieje „oficjalny” współczynnik konwersji LU dla brojlerów, nowe zalecenia proponują ustalenie współczynnika 0,007, w oparciu o „dowody naukowe”.
Aby określić liczbę jednostek LU w gospodarstwie, liczbę zwierząt na farmie w kategoriach przedstawionych powyżej można pomnożyć przez odpowiedni współczynnik konwersacji LU.
Na przykład na farmach bydła byki, krowy i inne bydło w wieku powyżej dwóch lat liczone są jako jedna jednostka żywego inwentarza; liczbę bydła w wieku od sześciu miesięcy do dwóch lat można pomnożyć przez 0,6 w celu określenia liczby LU, którym odpowiadają te zwierzęta; a liczbę bydła poniżej szóstego miesiąca życia można pomnożyć przez 0,4.
Jeżeli łączna liczba LU z tych trzech kategorii wynosi 100 lub więcej, to gospodarstwo będzie wymagało zezwolenia, jeśli te przepisy wejdą w życie.
Ten sam wzór można zastosować do różnych kategorii zwierząt w gospodarstwie, aby określić całkowitą liczbę jednostek LU w gospodarstwie.
Oczywiście większość ferm bydła ma mieszankę bydła z tych trzech kategorii, ale niektóre fermy trzody chlewnej i drobiu mogą składać się tylko z jednej z wymienionych kategorii, takich jak „inne świnie” lub kury nioski.
Tak więc dla tych gospodarstw może być łatwiej wyliczyć rzeczywisty próg liczby zwierząt, dla którego wymagane będą pozwolenia. Można to zrobić odwracając proces – dzieląc próg LU we wniosku przez współczynnik konwersji LU.
W takim przypadku numery zwierząt, powyżej których wymagane byłoby zezwolenie, są następujące:
Lochy hodowlane powyżej 50kg – 250 (125/0,5);
Pozostałe świnie – 416 (125/0,3);
Kury nioski – ok. 8900 (125/0,014);
Inny drób (z wyjątkiem brojlerów) – ok. 4150 (125/0,03);
Brojlery około 17 850 (125/0,007).
Wniosek zawiera różne inne godne uwagi zmiany w dyrektywie w sprawie emisji przemysłowych, w tym dotyczące egzekwowania i monitorowania.
Należy jednak zauważyć, że na tym etapie jest to tylko propozycja; jest mało prawdopodobne, że wejdzie w życie przez kilka lat; i prawdopodobnie zostanie zmieniony, zanim zostanie ostatecznie uchwalony.
