Ułatwiamy sobie pracę z SOL
Żeby skorzystać z możliwości, jakie stwarza SOL, trzeba włożyć trochę pracy w samą obsługę programu. Należy go uruchomić, znaleźć interesujące nas zwierzę lub funkcję, której potrzebujemy. Dlatego dzisiaj chcę napisać o rozwiązaniach ułatwiających użytkownikowi pracę z tym programem.
Tekst: Krzysztof Słoniewski
Celem programu SOL jest pomaganie hodowcy krów mlecznych w codziennej pracy ze zwierzętami. Praktycznie w każdym numerze HiChB piszemy o jego różnych funkcjach, które ułatwiają zapisywanie koniecznych danych oraz znajdowanie tych informacji, których hodowca akurat potrzebuje.
Logowanie na dwa kliki
Żeby się „dostać” do programu SOL, należy uruchomić przeglądarkę internetową, a następnie właściwą stronę logowania, gdzie trzeba wpisać login i hasło. Nie ma z tym zwykle kłopotu, gdy korzystamy z aplikacji na komputerze „nabiurkowym” lub laptopie. Przeglądarka zapamiętuje zarówno potrzebną stronę, jak i hasło, i po paru kliknięciach jesteśmy na pulpicie programu. Wykonanie tych samych czynności na urządzeniu mobilnym, takim jak tablet lub smartfon, też jest możliwe, ale mniej wygodne. I tu możemy sobie ułatwić pracę. Wystarczy ściągnąć z tzw. sklepu z aplikacjami apkę (aplikację) programu SOL. Szukając jej w sklepie, najlepiej wpisać frazę „stado online”. Znajdujemy. Teraz zostanie zainstalowana w urządzeniu, z którym pracujemy i pojawi się na jego ekranie w postaci odpowiedniej ikonki. Po pierwszym kliknięciu apki trzeba będzie wpisać login i hasło. Przy następnych uruchomieniach wystarczy już tylko kliknąć ikonkę, a następnie „Zaloguj się”. Dwa kliknięcia i jesteśmy w SOL!
Pragnę od razu wyjaśnić, że opisana apka służy jedynie jako ułatwienie logowania. Jej zainstalowanie na smartfonie nie oznacza zainstalowania w nim wersji offline programu SOL. Z apką czy bez niej, SOL pozostaje aplikacją internetową i do poprawnego działania wymaga dostępu do Internetu.
Numer, który lubię
Hodowca krów mlecznych musi jakoś rozpoznawać swoje podopieczne. Dopóki stada liczyły po kilka lub kilkanaście krów, właściciel zwykle nadawał im imiona. Teraz, gdy pod opieką mamy kilkadziesiąt albo i kilkaset zwierząt, rozpoznaje się je zwykle po numerach. Mogą to być numery kolczyków. Ich zaletą jest to, że są obowiązkowe i niepowtarzalne. Wadą jest długość, utrudniająca zapamiętanie. Dlatego część hodowców woli numery oborowe, krótsze, a przez to łatwiejsze w posługiwaniu się nimi. Swego rodzaju kompromisem jest posługiwanie się czterema cyframi z numeru kolczyka – tymi wyróżnionymi większym rozmiarem. W SOL zwierzę musi mieć numer kolczyka, ale może mieć również numer oborowy i nazwę.
Pojawia się problem, w jakiej kolejności program ma pokazywać zwierzęta na listach. Jeden użytkownik wolałby według kolczyków, inny – według numerów oborowych. I tu SOL wychodzi naprzeciw oczekiwaniom użytkownika, który z nim pracuje. Jeśli wolimy numery oborowe, możemy skłonić aplikację, żeby wszelkie wykazy zwierząt były domyślnie porządkowane według tych numerów. W tym celu w menu głównym wybieramy opcję „Gospodarstwo”, a następnie „Ustawienia SOL”. Pokaże się wykaz ustawień programu, w którym znajdujemy pozycję „Domyślny numer sortowania zwierząt na listach”. Klikamy symbol ołówka, po czym z menu wybieramy właściwy rodzaj numeru i klikamy „Zapisz”. I już od następnego zalogowania do programu zwierzęta będą ustawiane według numeru, który lubimy. Możemy jeszcze pójść za ciosem i poinformować aplikację, że ten rodzaj numerów ma być traktowany również jako domyślny przy wyszukiwaniu zwierząt. Czyli kiedy wpiszemy do wyszukiwarki „238”, to program domyślnie będzie szukał takich cyfr w numerach oborowych, a nie w numerach kolczykowych. Postępowanie jest takie samo, tyle że zmieniamy ustawienie o nazwie „Domyślny numer wyszukiwania zwierząt”. A jeśli za jakiś czas zmienimy zdanie i polubimy numery kolczykowe? Zawsze możemy o tym poinformować program, a on się dostosuje.
Wolisz listy krótkie czy długie?
Kiedy SOL pokazuje nam jakiś wykaz zwierząt, to dzieli go na strony. Domyślnie na stronie mieści się 10 wierszy (linijek z danymi). Jeśli te wiersze nie mieszczą się na ekranie, możemy przewijać wykaz, ale tylko w obrębie strony. Żeby przejść do dalszej części wykazu, trzeba w nagłówku kliknąć ikonkę umożliwiającą przejście do kolejnej strony. Strona o długości 10 wierszy może być wystarczająca, gdy mamy niewielkie stado. W dużym stadzie konieczność przechodzenia przez wiele stron może nie być wygodna, zwłaszcza dla tych użytkowników, którzy wolą przewijać wiersze, niż przerzucać strony. O tym, jak długa jest strona na wykazie, informuje okienko po lewej stronie nagłówka. Można tam ustawić jedną z następujących liczb: 10, 50, 100 lub 500. Ale ustawianie tej wielkości za każdym razem, gdy otwieramy nowy wykaz, nie jest wygodne. Właścicielowi dużego stada ułatwiłoby pracę, gdyby program domyślnie pokazywał „długie strony”. Jak go do tego skłonić? Ponownie wybieramy w menu głównym opcję „Gospodarstwo”, a w niej „Ustawienia SOL”. Wyszukujemy ustawienie o nazwie „Liczba pozycji prezentowanych na listach” i ustawiamy sobie taką wartość, jaka nam odpowiada. Od następnego zalogowania program będzie domyślnie tworzył strony o wybranej przez nas długości.
Wykaz skrojony pod użytkownika
Program SOL zawiera sporą liczbę wykazów, które są w nim przewidziane przez jego twórców i mogą być wykorzystywane do różnych celów. Nazywamy je „wykazami wbudowanymi”, bo są niejako wbudowane w program. Przy okazji warto zauważyć, że użytkownik aplikacji SOL może sobie sam stworzyć dowolną liczbę innych wykazów, przy pomocy narzędzia o nazwie „Moje wykazy”. Napiszemy o tym wkrótce. Teraz wróćmy do „wykazów wbudowanych”.
Spójrzmy dla przykładu na „Wykaz krów”, do którego można dotrzeć choćby, klikając odpowiedni przycisk na pulpicie programu SOL. Wykaz ten jest szeroki – zawiera bowiem wiele kolumn z informacjami o poszczególnych krowach. Na początku wyświetlane są kolumny z numerami i nazwą, następnie numer laktacji itd. W rezultacie na ekranie o „nieprzesadnych rozmiarach” wszystkie kolumny tego wykazu naraz się nie mieszczą. Żeby podejrzeć, gdzie krowa się znajduje (ta informacja jest w ostatniej kolumnie wykazu – „Lokalizacja”), trzeba przesuwać okno wykazu suwakiem. Użytkownik, który posługuje się na co dzień głównie numerami oborowymi, a ma duże stado, może dojść do wniosku, że praca z wykazem byłaby wygodniejsza, gdyby wyglądał nieco inaczej, niż założyli to twórcy programu. Np. może stwierdzić, że pierwszą kolumną powinien być numer oborowy, a kolumna z nazwą jest na tym wykazie w ogóle niepotrzebna. Podobnie kolumna z nazwą buhaja, którym pokryta jest dana krowa.
Czy to się da zrobić? Tak – SOL pozwala użytkownikowi modyfikować wykaz stosownie do jego potrzeb. W tym celu należy kliknąć ikonkę z symbolem przełącznika, widoczną w nagłówku wykazu. Pokaże się lista kolumn składających się na dany wykaz. Kolumnę można ukryć (klikając „oczko” przy jej nazwie). Ukryta kolumna nie będzie pokazywana na wykazie. Można też zmienić kolejność kolumn, przeciągając ich nazwy w górę lub w dół. Kiedy już ustawimy schemat wykazu wedle własnego życzenia, klikamy „Zatwierdź”. I gotowe – oglądamy teraz wykaz w takiej postaci, jaka jest dla nas wygodna. SOL zapamiętuje wprowadzone modyfikacje. Wykaz będzie wyświetlany w takiej postaci także przy następnych jego uruchomieniach – tak długo, dopóki ponownie nie zmodyfikujemy jego schematu.
MAŁY EKRAN? – ZMIEŃ WIDOK
Skoro mowa o wykazach dostępnych w programie SOL, to standardowo mają one postać tabelki, podzielonej pionowo na kolumny, a poziomo na wiersze. Taki wykaz jest przejrzysty i zrozumiały pod warunkiem, że jest wyświetlany na odpowiednio dużym ekranie. A co, jeśli pracujemy z aplikacją na smartfonie? W takim wypadku na ekranie mieści się niewiele kolumn i oglądanie wykazu wymagałoby ciągłego „suwania” ekranu. Żeby ułatwić prace z aplikacją na urządzeniach z małymi ekranami, wprowadziliśmy możliwość wyświetlania wykazów w specjalnej formie, którą nazywamy „widokiem smartfonowym”. W tym widoku zawartość jednego wiersza wykazu jest „upakowana” w taki sposób, aby cały wiersz mieścił się na ekranie, nawet małym. Widok nazywa się „smartfonowy”, ale użytkownik może go sobie włączyć na każdym urządzeniu. Wystarczy kliknąć ikonkę ze smartfonem w nagłówku wykazu. Można też w każdej chwili wrócić do „widoku tabelarycznego”, klikając z kolei ikonkę z ekranem komputera.
Mam nadzieję, że zachęciłem Państwa do samodzielnego eksperymentowania z programem SOL. Dostosowanie go do Waszych potrzeb i przyzwyczajeń na pewno ułatwi codzienną pracę z aplikacją.
